خبر ناگوار و درد ناک بود، پانته آ بهرامی، نویسنده، کارگردان، روزنامه نگار، زندانی سیاسی رژیم اسلامی و فعال سیاسی به دلیل بیماری سرطان درگذشت.

هیچ مشکل و چالشی نتوانست او را در زندگی متوقف سازد.

از جوانی به ایده‌ی تغییر جامعه و ضرورت تلاش منظم و مستمر برای آن باور آورد و تا آخرین روزهای زندگی به این باور خویش عمل کرد. در زندان‌های رژیم آخوندی به مدت چهار سال در مقابل سخت ترین شکنجه‌ها و تهدیدها ایستادگی کرد، تحصیلات دانشگاهی خود را در ایران در قامت دانشجویی پویا و پرکار به پایان برد، به خارج از کشور آمد و در آن جا نیز از پا ننشست.

تحصیلات خود را در رشته‌ی روزنامه نگاری در آلمان به پیش برد و مدرک دکترای خود را دریافت کرد. همزمان یکی از نخستین تلویزیون‌های سیاسی خارج از کشور را به نام «رسانه» راه اندازی و آن را به همراه همسر زحمتکش خود برای سال‌های سال مدیریت کرد.

در کار فیلمسازی مستند از وی آثار بسیاری به جا مانده است که هر یک گواهی بر تعهد او در زمینه‌های حقوق زنان، حقوق بشر، زندانیان سیاسی و بازسازی زندگی خود پس از زندان و نیز، شرایط مهاجرین بود. در هریک از فیلم‌های وی، مفاهیم عمیق انسانی و اجتماعی با قدرت بیان سینمایی قابل توجه به تصویر کشیده شده‌اند. بعضی از این فیلم‌ها توجه جشنواره‌های بین المللی را به خود جذب کرده بود.

 پانته آ بهرامی در کار روزنگاری نیز، به مثابه کار فیلمسازی خویش، پیوسته با تعهد اخلاقی و مسئولیت حرفه‌ای برخورد می‌کرد. انتخاب موضوعات و نیز تحقیق و پژوهش روی موضوع، توسعه‌ی و تکمیل گزارش و دید تحلیلی مندرج در کارهای وی همگی خبر از حس عمیق انسانی او در همدردی با ستمدیدگان و آزادیخواهان بود. وی به عنوان یک روزنامه نگار حرفه‌ای پیوسته بالاترین استانداردهای کاری در گزارشات خویش تامین می‌کرذ.

پانته آ هرگز جایگاه مهم زنان برای ایجاد تغییر در جامعه را از یاد نبرد و پیوسته بر آن تکیه داشت.

جمیله داودی در بزرگداشت این زن مبارز این برنامه را به پانته آ بهرامی اختصاص داده است

 

پانته آ بهرامی در سال ۲۰۱۱ یک فیلم مستند تحت عنوان «نگاهی به سه دهه جنبش کارگری در ایران» تهیه کردکه آنر ا می توانید اینجا تماشا کنید